2 gündür o kadar hastayım ki...Sürünüyorum resmen.Babam yok Kaz Dağları'na gitti Çanakkale'nin Kurtuluşu için ve bu yüzden doktora da gidemedim.Ananem evde ve fakat o da hasta.Bir avuç beynim var onuda sümküre sümküre çıkarıcam diye ödüm kopuyor.Şu an İtalyan şarkıları eşliğinde bu yazıyı yazıyorum.Kendimi tek başına ayakta duran İtalyan hatunları gibi hissediyorum.Tabi bu ayakta tek başına durma karşılığında hastayken sana bakıcak biri de olmuyor ki çoğoş.Bir yandan da bana hastalık bulaştıran sevgili arkadaşıma tehditler savuruyorum.Pazartesi kafasına sümkürücem! Hayır bide benim üzerimden eğleniyor hıyar.Allaağam tamam eğlenceli bir insanım ama el insaf lan! Of birde o kadar ödevim var ve çarşambaya ve ben bu sikindirik hastalık yüzünden hiç başlayamadım bile ayrıca ödev çarşambaya yani bu demek oluyor ki boku yedim sevgili bok severler.Hayır o kadar ilaç içtim yattım yuvarlandım halen geçmedi ben onu anlamıyorum.İlk defa bu kadar uzun hasta oluyorum.
Burdan tüm hastalara sesleniyorum; beyin burundan çıkmadığı sürece sorun yok genşler.
-Sandie
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder